پيشينه نظريه ولايت فقيه (12)
مولف : مصطفی جعفر پیشه فرد
ناشر : دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری
مرحله پنجم از محقّق ثانى تا نراقى مقدمه مرحله پنجم سير نظريّه ولايت فقيه در مراحل مختلف تاريخى از قرن دهم (همزمان با به قدرت رسيدن سلسه صفوى در ايران) آغاز و در قرن سيزدهم، به پايان مى رسد.
قسمت سوم از ميرزاى نايينى تا دوره معاصر 1.محقّق نايينى (1277 - 1355 ه.ق) علّامه ميرزا حسين نايينى(ره)، فقيه و نظريه پرداز اصولِ سياسى شيعه، از شاگردان ميرزاى شيرازى و سيدمحمد فشاركى اصفهانى است.(1)
قسمت دوم بررسى انديشه سياسى ابى الصلاح حلبى (374 - 447) مقدمه تقى بن نجم الحلبى، معروف به ابى الصلاح حلبى (374 - 447) يكى ديگر از فقيهان شيعه در آغاز عصر غيبت و از معاصران شيخ مفيد (متوفاى 413) است. كتب تراجم و رجال، او را از شاگردان سيدمرتضى (355 - 436) و شيخ طوسى (385 - 460) معرفى…
قسمت سوم انديشه سياسى سيد مرتضى و سلّار ديلمى و شيخ طوسى 1.سيدمرتضى (355 - 436 ه.ق) على بن الحسين الموسوى البغدادى، ملّقب به«شريف المرتضى» و «علم الهدى»، جامع علوم معقول و منقول و از اركان فقاهت شيعه است. شاگرد شيخ مفيد(ره) بود و پس از وى، رياست دينى و دنيوى شيعيان را برعهده داشته است.
مرحله هفتم عصر امام خمينى اهم سرفصل هاى اين عصر را در نكات زير مى توان خلاصه كرد:1.آخرين مرحله از مراحل سير تطوّر انديشه ولايت فقيه، همزمان با استقرار جمهورى اسلامى ايران آغاز مى شود.
مرحله سوم پس از وفات شيخ طوسى مقدمه به عقيده مورّخان فقه، دوره سوم، از رحلت شيخ طوسى(460 ه.ق) شروع و تا زمان ابن ادريس حلّى ادامه مى يابد.(1) دوره سوم را، دوره ركود ناميده اند؛ زيرا، تفاوت جوهرى اين دوره با ادوار قبل و بعد، در آن است كه تحول و ابتكار، در آن كم تر مشاهده مى شود.
مرحله ششم از نراقى تا عصر امام خمينى(ره) مقدّمه مرحله ششم از مراحل تاريخى ولايت فقيه، مهم ترين مرحله به حساب مى آيد. حجم مطالب نوشته شده در اين عصر، به تنهايى، بيش از تمامى آن چيزى است كه در مراحل پيشين ارائه شده است. متنوع شدن ادلّه و تقريرات مختلف، رويكرد جديد به ادلّه عقلى امامت و ولايت و…
مرحله چهارم از ابن ادريس تا محقّق ثانى مقدمه دوره چهارم از ادوار فقه - كه براى نظريه ولايت فقيه هم مرحله چهارم تلقّى مى شود - نزد مورّخان فقه اهل بيت(ع)، عصر تجديد حيات فقه نام دارد.
مقدّمه بررسى پيشينه نظريه ولايت فقيه در تاريخ فقه شيعه از آن رو داراى اهميت است كه با داورى هاى متناقضى درباره آن مواجهيم.