در جوامع امروزی، اوقات فراغت، مفهوم پیچیدهای به خود گرفته است. محیطهای تولیدی و شغلی از روح آفرینشگری، ارتباطی و لذتجویی تهی گردیده و نیاز به فراغت در مقابل نیاز به کار اهمیت ویژهای پیدا نموده است. ازاینرو مطرحشدن اوقات فراغت بهمثابه نهادِ ساختمند و مستقل از سایر حوزهها بهواسطه پیدایی نیاز جدید در عصر پرتلاطم صنعت و شهری شدن، امری غیرقابلاجتناب قلمداد میشود.